#Krabi Maimee Breakfast Part 2

เอาล่ะ มาต่อกันที่ภาค 2 ของการไปเที่ยวกระบี่ที่ไม่มีอาหารเช้ากัน

เนื่องจากเราไม่ได้สั่งจองอาหารเช้ากันไว้ นั่นแหละ เราเลยเตรียมตัวตั้งแต่เมื่อคืน

โดยการไปซื้ออาหารจากเซเว่นมาตุนไว้ โจ๊ก ขนมปัง น้ำ นม อะไรก็ว่าไป

เซเว่นอยู่ตรงหน้าโรงแรมพอดี สะดวกยิ่งกว่าอยู่บ้านอีกอ่ะแกรร

เปิดด้วยรูปกระโดดแบบภาคแรกละกัน 55555555

ตอนเช้าเราก็เลยรับทานอาหารที่เราซื้อมาจากเซเว่น และลงมารอทัวร์มารับไป

เออ ทัวร์วันนี้เราซื้อเมื่อวาน ตอนก่อนที่จะไปทัวร์ sunset ราคาคนละ 800 บาท
คุ้มกว่าทัวร์ sunset อีกอ่ะ ทั้งวัน 800 เอง แต่ตอนแรกที่เราดูในเว็บไปมัน 1,200 ส่วนใหญ่
ดีนะที่ไม่ตัดสินใจซื้อไปซะก่อน แต่นี่คือราคาคนไทยนะ ต่างชาติก็จะอีกราคานึง

กุดมอนิ่งจ้าาาาา

เราลงมา เห็นว่ามีพนักงานของอะไรซักอย่างมารอๆ หน้าโรงแรม แต่เขาไม่เรียก
เราก็เลยไปนั่งรอที่โซฟา ไปๆมาๆเขาเดินมาถามว่าจองทัวร์นี้ไว้เปล่า
เราก็เอาใบจองไปเทียบ เอ้ย ใช่อ่ะ เขาบอกคนที่รับจองบอกเป็นต่างชาติ จ้าาา

พอรู้ตัวแล้วก็ขึ้นรถ ไปรับคนอื่นต่อ แล้วก็ไปที่หาด
อันนี้ขึ้นแค่หน้าอ่าวนางเนี่ยแหละ ขับรถเลยไป 2 โค้ง ถึงเลย ไม่ไกลมาก
เป็นทัวร์สปีดโบ้ท เดินทางระยะยาวมาก (มากกๆ) 5555555 บับ เมาเรืออ่ะแกร

มาถึงทัวร์จะให้เราลงทะเบียน จ่ายค่าอุทยาน รับริสแบนด์ ฟังคำอธิบาย แล้วไปขึ้นเรือ

มาลงชื่อด้วยจ้าา รับริสแบน แล้วจ่ายค่าอุทยาน

ได้ริสแบนมาแล้ว สีฟ้าสดใส สลักชื่อกรุ๊บทัวร์ Mukandaman

ตอนแรกก็อ่านทำไมขึ้นต้นด้วย 'มูกา' ล่ะ เอ่าไอบ้า มุกอันดามันเว่ย

บรรยากาศบริเวณอ่าวนางในตอนเช้าเกือบสาย

ตอนนี้ก็จะมีกรุ๊บทัวร์ต่างๆมารอลูกค้า เพื่อออกเดินทางไป one day tour ซะส่วนใหญ่

คนเต็มเล่ยยยยยยยยยยย โว้วเย้!

จากนั้นเราก็เดินไปขึ้นเรือด่วนของเรากัน

เรือลำไหนคะ

วันนี้มีคนไทย 5 คน เรา 2 คนและครอบครัวพ่อแม่ลูกอีกครอบครัวนึง
บนเรือจะมีเด็กอยู่ 3 คน มีน้องอ้วนตุ้ยนุ้ยน่ารักชาวจีน คิ้วขมวดตลอดเว

เรือนำทัวร์ก็มาจอดกันแน่นเชียว

พี่คะ พาหนูไปด้วยค่ะ

เออ อีกระเป๋ากันน้ำเนี่ย แย่มากอ่ะ ลืมสายสะพาย เสียใจ พี่เจบ่นทุกวันเลย 55555

เจ้าก้อนของเจ้ น้องคนนี้ตุ้ยมาก แต่ทำคิ้วขมวดทั้งวันเลย 55555

เรือออกก็ต้องไปรับผู้โดยสารอีกหาดก่อนค่อยไปกัน
เราจะเดินทางไปยังหมู่เกาะพีพี ซึ่งอยู่ไกลมาก ครึ่งชั่วโมงแล้วก็ยังไม่ถึง
เมาเรือชิบ แบบนั่งหน้าถังขยะด้วย เหมาะเจาะมาก ถ้าอ้วกก็ไม่เลอะเทอะ
น้ำก็น่าจะแรงมากอยู่ เนื่องมาจากลมที่แรงมากหยั่งกะพายุทอร์นาโด

เอาล่ะ ในที่สุดก็มาถึง เหมือนเมื่อวาน วันนี้เราจะพยายามเรียบเรียงให้ได้ลำดับมากที่สุด

(1) อ่าวมาหยา หมู่เกาะพีพี

มาถึง ไม่ต้องบอกเลยว่าคนเยอะมากแค่ไหน แบบมีที่ยืนบนหาดก็บุญแล้วเธอจ๋า
ทุกคนพยายามถามไกด์ว่า ให้เวลาเท่าไหร่ จะต้องไปที่ไหนยังไง แต่พี่ไกด์ไม่บอกจ้า
แต่มีเหตุผลนะ เขาบอกให้ทุกคนขึ้นไปรวมกันข้างใน จากนั้นถึงบอกว่าให้เวลาเท่าไหร่
เพื่อจะไม่ให้ทุกคนหลงกันไปคนละทิศคนละทาง แล้วกลับมารวมกันในเวลาที่บอก

แต่รูปที่นี่ก็จะเยอะมากหน่อย เพราะเป็นเกาะชมวิว

ลองอ่านป้ายแล้วทำเสียงแบบ Miss Grand

ใครทำจริงนี่น่ารักมาก 555555555

ตรงนี้มีเวลาประมาณ 40 นาที สิ่งแรกที่เจอแล้วประทับในจิตมาจนถึงตอนนี้คือ
ห้องน้ำ ห้องน้ำที่มีเยอะแล้วนะ แต่ส้วมเต็ม กดไม่ลง ไม่ยอมกด ไปเกินครึ่ง
คนต่อแถวก็เยอะมาก ทำให้เสียเวลาไปเกือบจะ 20 นาที เสียใจอ่ะ 555555555

อันนี้คือตอนหลังจากที่เราเข้าไปแล้วนะ ตอนเรารอคนไม่เยอะขนาดนี้แต่นานเหมือนกัน

ห้องน้ำจริงๆมันมี 2 หลัง ซึ่งน่าจะเป็นหลังเก่ากับหลังใหม่ ตอนแรกเราไปรอหลังเก่าแปปนึง
แล้วมันก็เต็มเยอะมาก มีคนมาชี้ทางสว่างว่า ตรงนู้นก็มีนะ เลยย้ายไป เต็มเหมือนเดิม ไอบ้าเอ๊ย

เข้าใจว่าความที่อยู่บนเกาะอ่ะ บวกคนเยอะ สภาพคล่องในการระบายมันน่าจะไม่ดีนัก

นี่เป็นปัญหาแห่งมวลมนุษยชาติเลยนะ จะทำอย่างไรให้ห้องน้ำเพียงพอ

ฉี่เสร็จแล้ว ไป! เข้าไปจุดชมวิวกัน

มือที่กำถุงอยู่นั่น คือขอมาตอนลงจากเรือ เพราะกลัวอ้วก แถมยังขอยาดมพี่เขามาอีก

อันนี้เหมือนเป็นตานกฮูกเลย น่ารัก อิอิ

อ่าวมาหยาจะมีจุดชมวิวที่เรียกว่า อ่าวโละซามะ Lo Sa Ma Bay
ซึ่งจริงๆเขาไม่แนะนำให้ลงเล่นน้ำ แต่ก็มีฝรั่งบางคนลงไป โหดดี
แต่จริงๆคือมันมีเชือกให้ไต่นะ ปกติอาจจะให้ลงได้ แต่วันนี้ลมแรงม๊ากมากมั้ง

นั่นๆ จุดชมวิวตรงนั้น วู้วว

เพื่อความปลอดภัยนะคะทุกคน

ไปค่ะ

เขาให้มาชมวิว ไม่ได้ชมแกว่อย /บอกตัวเองๆ 555555

สิ่งที่เห็นก็จะประมาณนี้ เป็นช่องเขา สวยอยู่

เดินลงบันไดก็ต้องถ่ายเหรอ??

พอเดินลงมาก็เจอเจ้านี่ว่ายน้ำอยู่ ตอนแรกก็ไม่ได้สนใจอะไร

พอจะเขียนโพสต์นี้ก็เลยเสิช เจอว่ะ ลองเข้ามาอ่านในนี้ "งูทะเล" ตัวเดียวกันเปี๊ยบ มีพิษด้วย

แต่ก็ไม่หวั่น ตรงนี้จะเป็นแอ่งทะเลก่อนทางขึ้นไปจุดชมวิว ก็สวยดีด้วย

แอบเห็นคนอื่นไปนั่งถ่าย ก็เลยทำตาม เสียดายมีท่อแป๊ป

แถมยังเจ็บตูด เกงว่ายน้ำหวิดขาดอีก

ถ้าจำกันได้ก็สึนามิที่ถล่มทะเลฝั่งนี้ไปเมื่อสิบกว่าปีก่อน ก็จะมีป้ายเตือนอันนี้ปักอยู่ตลอดทาง

แต่ก็ไม่มีอะไรทำลายแอทติจูดของเราได้

จบเกาะแรกกันไป ด้วยเวลาที่มีอันน้อยนิด เราก็ต้องกลับไปขึ้นเรือ รูปเยอะม้ะ 5555
สาเหตุที่ไกด์ให้ตามๆกันมาเพราะว่า เรือทุกลำมันมีหน้าตาเหมือนกันหมด
เราเพิ่งมาขึ้นเนี่ยอาจจะจำไม่ได้ และหลงกลุ่ม อันนั้นเนี่ยยุ่งแน่นอน

เอ้าไปต่อออ ตามติดชีวิตเจ้าอ้วนมาก 5555555555

บ๋ายบายอ่าวมาหยา ดูปริมาณคนนั่นสิ หยึยยๆๆ

ตอนเห็นของจริงบอกว่า อยากเข้าไปยืนตรงช่องๆนั้น

ทำไมมาเห็นในรูปแล้วมันน่ากลัววะ 555555 ระหว่างทางไปเล่นน้ำ

(2) ปิเละลากูน (ที่ว่ายน้ำที่อีกฟากของอ่าวมาหยา เกาะเดิมแต่ไปคนละเวิ้ง)

จากนั้นก็มาว่ายน้ำ ตรงนี้จะมีเรือมาจอดอยู่หลายลำมาก ก็พามาว่ายน้ำกันแหละ
เป็นซอกเขา น้ำไม่น่าลึกมาก แต่ยืนไม่ถึงหรอก ก็ว่ายๆเล่นๆกันไป น้ำใสอยู่
ไม่มีอะไรมาก คนเยอะ มีลิง 1 ตัวมาเกาะตรงเขาที่เราเล่นอยู่ มีฝรั่งเอาสับปะรดไปให้ มันกินด้วย

ซีสสสสสสสส

คือลงรูปนี้เพราะอยากเล่ามาก ตอนแรกที่เรานั่งมา เรือมันจะมีที่นั่งข้างในและข้างหน้า

เรานั่งมาข้างในตอนขามา เพราะข้างนอกดูน่ากลัวเกินไป กลัวว่าจะกระแทกแรงจนอ้วกเร็วขึ้น

จนพอเรากลับจากอ่าวมาหยา ก็มีคนมาแย่งที่นั่งข้างในของเราไป ทำให้เราต้องมานั่งข้างหน้า

สิ่งที่ได้รับจากการนั่งข้างหน้าคือคลื่นน้ำกระแทกกับเรือแรงมาก เหมือนเล่นเครื่องเล่น

แต่คิดไปเองนะว่ามันเมาน้อยลง จากนั้นก็เลยยอมนั่งข้างหน้าตลอดมา

ส่วนฝรั่งคนนี้คือจังหวะดีมาก เป็นตอนที่เรือกระแทกพอดีแล้วพี่เจถ่ายไว้ได้

คิดดู ฝรั่งยังร้องซี้ด หน้าได้อารมณ์มาก 55555555555 ชอบๆๆ

มาถึงช่องเขาที่ทุกคนเล่นน้ำกัน

เข้ามาใกล้อีกนิด

พี่ดำ จะทำหน้าที่ในการดูแลสมอ หย่อนและถอน

นี่คือการถ่ายผ่านซองกันน้ำด้วยกล้องหลัง ฟุ้งไปอี้กกกกก

ส่วนกล้องหน้า คมชัดกว่าเฉย

พี่เจเหนื่อยเหรอ ทำไมหน้าอิดโรยอ่ะ 555555555555

เห็นลิงมั้ย เห็นลิงหรือเปล่า

ยี๊ ขนจมูกกกกกกก TT^TT ตอนแรกคนอื่นก็ไม่มองหรอก 55555555555

ตรงนี้เล่นน้ำได้พักนึงพอพักผ่อนตามอัธยาศัย แช่น้ำวนไป

ใครที่ว่ายน้ำไม่แข็ง หรือว่ายไม่เป็น จะต้องใช้เสื้อชูชีพเท่านั้นนะ

ส่วนคนที่มั่นใจว่าว่ายแข็งแน่นอนจะไม่ใส่ก็ได้ ส่วนเราคิดว่าสู้แรงน้ำไม่ไหวแน่ๆ

ใส่เอาไว้น่าจะดีที่สุด จะได้ไม่ต้องออกแรงพยุงตัวมากนัก เพราะอ้วนนั่นเอง 55555

พอเล่นน้ำตรงนี้เสร็จก็ขึ้นเรือไปต่อ พี่ดำก็อาสาถ่ายรูปตรงช่องเขาให้ โอโห้ ใจดีอ้าาา

บ๊ายบายปิเละลากูนนนน ไปก่อนนะทุกคนน

พี่เจง่วงเหรอ ตาปรือเชียว อิอิ

(3) อ่าวลิง

ตรงนี้ลงไปในน้ำไม่ได้ และน้ำค่อนข้างแรงมาก เพราะลมมันแรง
เป็นช่องเขาที่มีลิงเยอะมาก เกาะอยู่ตรงช่วงชันๆของเกาะ
เราก็ถ่ายรูปเฉยๆ พอคนเริ่มมาเยอะๆ เราก็ต้องถอยให้คนอื่นบ้าง

ลิงบน ลิงล่าง

จริงๆแล้วชื่อเต็มของที่นี่คือ อ่าว(นั่น)ลิงนี่ โอเคไปเล่นตรงนู้น บรัย

ถ่ายได้ไม่นานเรือลำอื่นก็มา เรือเรามีแก๊งโนสนอยู่ก็จะไวหน่อย 555555

แก๊งโนสนนี่น่าจะเป็นเพราะลูกเล็ก ไม่อยากจุกจิกอะไรเท่าไหร่ ก็เลยจอยบ้างไม่จอยบ้าง

(4) ถ้ำไวกิ้ง

พี่ดำบอกว่า เดี๋ยวนี้เข้าไปเยี่ยมชมไม่ได้แล้ว แบบเดินเข้าไปอ่ะ
เพราะไทยเราขายสัมปทานรังนกให้กับต่างชาติไปแล้ว ถ้าใครเข้าไปโดนยิงแน่
ส่วนข้างในมีอะไรก็รังนกที่นกทำจากน้ำลายบริสุทธิ์ และภาพวาดผนังถ้ำโบราณ

ถ่ายรูปมาได้วือๆ 1 ชอต เข้าไปใกล้ไม่ได้นะคะ มีคนเฝ้าอยู่ค่ะ มีปืน

(5) ดำน้ำ

จุดที่ดำน้ำไม่ไกลจากถ้ำไวกิ้ง และไม่ไกลจากจุดที่เราจะไปกินข้าว
แต่เราจำไม่ได้ว่าเขาเรียกว่าอะไร ตรงนี้ไกด์บอกว่า น้ำค่อนข้างแรง น่ากลัวหน่อยๆ
ตรงที่เราไปจอด ก็มีทัวร์อื่นด้วยเช่นเคย ไกด์ก็แจกอุปกรณ์ดำน้ำ และพาลงน้ำกัน

ตอนนี้พี่ดำลงไปให้อาหารปลาด้วย เหมือนเป็นโชว์เล็กๆ เวลาไปอะควาเรี่ยม

ใต้น้ำตรงนี้จะต่างจากเมื่อวานนิดหน่อย ตรงนี้มันอุดมสมบูรณ์กว่า มั้งนะ
รู้สึกมีสิ่งมีชีวิตหลากหลายกว่า เมื่อวานไม่เจอหอยเม่น วันนี้เจอแล้ว เพื่อนรักพี่เจ

พร้อมไปเจอหอยเม่นเพื่อนรักหรือยังงงง

เหมือนจะชวนพี่เจถ่ายนะ 555555555555

เวลามาดำน้ำ เราจะคิดตลอดเลยว่า ทำไมเราคว้าปลาในน้ำไม่ทันซักที

แกรร น้ำก็คือบ้านของปลาไง เธอคิดว่าตัวเองเป็นใคร แอเรียลเหรอ

แต่วันนี้ พอมีการให้อาหารปลา ก็รู้สึกว่าสัมผัสปลาได้ง่ายขึ้นกว่าเดิม

ชอบรูปนี้มากๆ กว่าจะถ่ายฝูงปลามาได้

รูปในน้ำก็จะน้อยหน่อย เพราะลำพังเอาชีวิตตัวเองให้รอดก็ยากลำบากแล้ว พี่เจกล่าว

ดำน้ำเสร็จ ก็ได้เวลาเดินทางไปรับทานอาหารบนเกาะพีพีดอน

(6) รับทานข้าว ที่พีพีดอน

พอมาถึงพี่ไกด์ก็พาเดินเข้ามาข้างใน ลึกนิดนึง เพื่อไปนั่งรับทานข้าวแบบบุฟเฟต์
ที่พี่เจบอกตอนแรก คือเมื่อวานอ่ะ ต้องนั่งรวมกับคนอื่นแบบบังคับใช่ม้ะ
วันนี้พี่เจเลยบอกว่า ขอให้ได้นั่งแบบใครจะนั่งที่ไหนก็ได้ แล้วได้จริง นั่งเลยจ้าาาาาา

ตอนใกล้จะถึงร้านอาหาร มีแผนที่แปะอยู่ พี่ไกด์เลยเล่าให้ฟังว่าเราผ่านอะไรกันมาบ้าง
มีเล่าถึงสึนามิสมัยก่อนนู้นนิดหน่อย ใช้เวลาฟื้นฟูพื้นที่ถึง 2 ปีแน่ะ โอ้มายก้อด ฮือๆ
เออ พี่ไกด์คนนี้อ่ะ พูดภาษาอังกฤษเก่งดี แกรมม่าเริ่ด ชอบสำเนียงเค้านิดหน่อย

ลืมถามเลยว่าพี่เขาชื่ออะไร หรือเขาบอกแล้วจำบ่ดั้ยวะ

ทางเข้าจะมีจุดให้ล้างเท้า ล้างทรายก่อนเข้าข้างใน

แล้วก็ต้องวางรองเท้าใส่ตะกร้าไว้ข้างนอกด้วย

สมใจพี่เจแล้ว จะนั่งตรงไหนก็ได้

เราไปเลือกโต๊ะที่โล่งๆ แล้วไปเข้าห้องน้ำ พอกลับมาพี่เจก็มีเพื่อนนั่งด้วย 555555

คือตอนแรกอ่ะ เราบอกว่า มาทัวร์เดียวกันก็นั่งใกล้ๆกันไว้แหละ ดันมาจริง

ตอนแรกก็นั่งกันซึนๆ จนพี่เจเอาน้ำไปเสิร์ฟเขา โอ้โห น่ารักอ่าา เราเลยคุยกัน

คือมันเริ่มจากเราชวนเขากินต้มยำ แต่เขาบอกว่าเพิ่งเคยมาประเทศไทย ไม่กล้ากิน

จากนั้นก็เลยคุยกันหลายเรื่อง คุยไปคุยมานานมาก เกือบลืมถามชื่อ ก็เลยถามไป

ได้ความว่าชื่อ ลูอิส กับ นิโคลี่ นิคอลี่ ประมาณนี้ ไม่แน่ใจ มาจากบราซิล

แล้วเขาก็ถามว่าเรามาจากไหน พอเราบอกว่าไทยแลนด์ นางถึงกับอึ้ง

หน้าไอเหมือนต่างชาติตรงหนายเหรอยูวว แต่ก็นะคุยกันเป็นภาษาอังกฤษอ่ะ

แต่ฟีลการคุยก็เหมือนๆกันนะ คือภาษาอังกฤษไม่ใช่ภาษาหลักของเขา

อย่างนิโคลี่เนี่ย จะยังพูดบางคำของภาษาอังกฤษไม่ค่อยได้เหมือนกัน

เพราะฉะนั้น ใครที่กลัวว่าจะพูดผิดนะ อย่าไปกลัวเลย มาพูดกันแกร

พี่เจก็พยายามพูดด้วยมากๆนะ ไม่รู้ไปเก่งขึ้นตอนไหน กล้าหาญมากเจ้าเจ :3

ป่านเจจากไทยแลยด์ VS ลูอิสนิโคลี่จากบราซิล

รับทานข้าวเสร็จก็มีเวลาย่อยนิดหน่อย ส่วนอีนี่ ไม่ย่อยจ้า รับทานไอติมต่อ อ้วกมั้ย

บรรยากาศที่หาดหลังกินข้าว

นี่เป็นตัวอย่างของคนคุมสมอ หน้าเรือจะมีช่องลับเอาไว้ใส่สมอเท่เสมอ อิ

ตอนนี้เราได้ไปซื้อยาดมมาเป็นของตัวเองแล้ว ทำให้ชีวิตดูมีหลักประกันนิดหน่อย

จริงๆพกยาดมมาจากกรุงเทพนะ แต่ลืมไว้ที่โรงแรม แหม ให้มันได้งี้สิแกร

(7) เกาะไผ่

มาถึงโปรแกรมสุดท้ายของทัวร์นี้ การนอนพักผ่อนที่เกาะไผ่ให้เวลาเกือบๆ 1 ชั่วโมง
เลิกเล่นน้ำละ ไปถ่ายรูปกัน วู้วเย้ โว้ว ว้าวว บรรยากาศของเกาะไผ่จะคลีนๆดี

คลีนมาก

คลีนสุดๆ

เราจะเลือกไปนอนตรงไหนก็ได้ บนบกหรือในน้ำก็ได้

หรือไม่นอนก็ได้

หรือจะนั่ง

จะสาดน้ำ

จะส่องหญิง

ส่องหนุ่มก็ยังได้

หรือจะไม่ส่องใครเลย

หรือส่องยอดไม้

หรือจะแปลงร่างเป็นแอเรียลก็ได้อ่ะ หางอ้วนหยั่งกะขนมปลา

ตอนที่กำลังก่อหางกันอยู่ อยู่ดีๆก็มีชาวจีนเดินผ่านมาแล้วยกโทรศัพท์มาทางเรา

จากนั้นก็พ่นๆภาษาจีนมา เราเลยตอบกลับไปเฉยว่า I'm Thai. แบบสัญชาติญาณ 55555

สรุปคือเขาวิดีโอคอล แล้วถ่ายกูเป็นนางเงือกให้เพื่อนดู เออ Unseen in Thailand ไปอี้กกก

ตอนลงจากเรือ จะมีป้ายให้ข้อมูลอยู่ ว่าอะไรควรทำไม่ควรทำ ก็ทำตามกันด้วยนะ

ถ่ายรูปไปเพลินๆ เราบอกให้พี่เจดูนาฬิกาหลายรอบมาก ไม่ยอมดู

จนเราคิดว่าไม่น่าจะทันแล้วแหละ คนอื่นน่าจะรอเราแล้วแหละ เลยวิ่งมา

พอดูนาฬิกาเลยมานิดหน่อย ทุกคนกำลังทยอยขึ้นเรือทันเวลาพอดี หวุดหวิด

ตอนเดินทางกลับก็ใช้เวลายาวนานมากเหมือนเดิม แต่เผลอๆหลับบ้าง ไม่ค่อยเมาแล้ว

มาถึงหาดที่มารับลูกทัวร์เพิ่มก็ต้องปล่อยลงไกลมาก เพราะน้ำเริ่มลงเยอะมากแล้ว

เนี่ย มองเห็นจุดขาวๆตรงไกลๆนั่นม้ะ คือมีคนเดินตรงสันทราย เพราะน้ำลงเยอะ

ต้องเดินจากตรงนี้ไปเลย แต่น้ำก็ประมาณเกือบๆเอว

น้ำก็จะขุ่นแบบนี้เลย ตีทรายขึ้นมา

กลับมาถึงอ่าวนาง น้ำลงเยอะมากกกกแล้ว เลยต้องอ้อมมาจอดข้างหลังที่ยังมีน้ำอยู่

แห้งมาก

มีฝรั่งมานั่งชิวอยู่

ครั้งนี้มายังไม่เจอแมงกะพรุนเลย พี่เจกล่าว

แห้งผาก

แห้งสุดลูกหูลูกตา

ตอนเดินกลับเจอน้องคนนี้ ทักฮัลโหลไปทีเดียว ตอบกลับมา 3 ครั้ง น่าร้ากกกกก

กลับมาถึงจุดที่ลงจากรถตู้ แล้วก็แบ่งกันขึ้นรถตู้กลับที่พัก ร่ำลาลูอิสกับนิโคลี่กันไป

ทัวร์นี้เลิกเร็ว เพราะเริ่มตั้งแต่ 8 - 9 โมง ประมาณ 3 - 4 โมงได้มั้ง ยังไม่มืดอ่ะ

เราเลยกลับมาว่ายน้ำสระที่โรงแรมต่อ แรงเยอะม้ะ 555555555555

น้ำในสระหนาวมาก หนาวแบบร้องขอชีวิต เล่นได้ไม่นานมาก เกือบๆชั่วโมง

วันนี้ยังไม่ได้รับทานข้าวเย็น เลยรีบกลับขึ้นมาอาบน้ำ เพื่อที่จะได้ไปหาอะไรกินกัน

ตอนแรกยังไม่ตกลงว่าจะกินอะไร แต่อยากกินซีฟู้ดมาก ต้องการกุ้งเผา ปลาเผา ปลาหมึกย่าง

แต่หาร้านแบบนั้นไม่เจออ่ะ เสียจุยย เลยไปกินร้านที่ชื่อว่า Rasoi Resturant

นางเป็นร้านอาหารอินเดีย เหรอ มั้ง เทือกๆอิสลามอ่ะ แต่มีอาหารไทยด้วย

คือโดนหลอกด้วยคำว่า seafood และลด 20% จากป้ายหน้าร้าน พอเข้ามา ร้องไห้ แง

เข้ามานั่งแล้วตอนแรกเรายังไม่ได้สั่ง คือพอดูราคาแล้วแบบ คนไทยอย่างชั้น

ทำไมหลงเข้ามาในนี้ นี่มันราคานักท่องเที่ยว ทำไมต้องเอาเงินมาให้อาหารที่ไม่อยากกิน แง

แต่สุดท้ายก็สั่งๆ มา 3 อย่าง มีปลาหมึกย่างปริมาณเกินราคามาก น้อยเกินอ่ะแกร

กุ้งกระเทียมเปียก อันนี้ก็ให้เยอะนะ กุ้ง 8 ตัว แบบราคาโอเคอยู่

แล้วก็ผัดเปรี้ยวหวานปลา อันนี้อร่อยกลมกล่อมมาก เลยหายเฟล 555555555

ให้ผัดเปรี้ยวหวานชนะ แต่เรื่องราคาน้องขอไม่พูด เชอะ

นี่คืออยากกินเฉยๆ สุดท้ายกินไม่หมดจ้า ตอนแรกมีการบอกว่าให้แค่เนี้ย เป็นไงมึง

แต่ก็ยังมีอารมณ์ถ่ายรูปในร้าน ซึ่งถามว่าเห็นบรรยากาศร้านมั้ย ไม่เลย

เออ ตอนแรกอ่ะ ที่จะสั่งอาหาร คือทุกคนในร้านดูอินเดียมาก เราก็สับสน

ไปเรียกผู้ชายคนนึง ที่เป็นลูกค้า ที่หน้าตาเทือกๆนั้นมา เขาโบกมือๆ นี่ก็อุ๊ยตายย

ขอโทษค่ะ แง 55555555555555 สงอ่ะ ซอรี่นะยูว แง ฮือ ไอเข้าใจผิด

พอกินเสร็จเราก็เรียกเก็บเงิน ก็มีพนักงานเดินมาคุยด้วย ถามว่าเป็นไงบ้างจ๊ะอาหาร

เราก็เลยบอกว่า ผัดเปรี้ยวหวานอร่อยดี แล้วเขาก็ถามว่า มาเลเซีย อินโด สิงคโปร์??

อีนี่หน้าเจื่อนนิดหน่อยแล้วบอก ไทยแลนด์จ้า บุญแล้วนะที่ไม่ทำเสียงมิสแกรนด์ใส่

ทำไมต้องพูดว่าเป็นคนไทยถึง 3 ครั้งเหรอ หื้มๆๆ คือกระบี่นี่ international มากอ่ะ

คนไทยคือ 10% ของจริง ต้องหน้าไทยมากถึงจะดูออกหรือเปล่า

ออกมาจากร้านแบบอิ่มมาก กินแป้งแผ่นๆนั่นก็ไม่หมด แต่พี่เจอยากกินข้าวเหนียวมะม่วง

เล็งไว้ตั้งแต่เมื่อวานว่าต้องได้กิน อยากกินมาก กินเร็วยิ่งกว่ากินข้าว

มันจะเป็นร้านเพิงเล็กๆหน้าเซเว่น ขายแพนเค้ก เครป น้ำปั่น อะไรพวกนี้ด้วย

คิดดู กินเร็วจนถ่ายไม่ทัน

อิ่มจนไม่รู้จะพูดอะไรได้แล้ว แต่ก็ยังซื้อมะนาวปั่นมาด้วย

กลับโรงแรม นอน ตายไม่ไหวแล้ว เหนื่อย เพลีย จบ

ปิดวันด้วยภาพที่ไม่เห็นหน้าพี่เจ บายย

ตอนแรกว่าจะต่อวันที่ 3 ตรงนี้เลย

แต่ไปถามพี่เจ พี่เจบอกเอาพาร์ทใหม่ดีกว่า โอเค

ไปจ้า

#Krabi Maimee Breakfast Part 3