FOUR-YEAR ANNIVERSARY :D

จริง ๆ ปีนี้เป็นปีที่อยากพูดถึงพี่เจมากที่สุด
คงเป็นช่วงวัยที่เป็นผู้ใหญ่พอตัวแล้วมั้ง อะไร ๆ มันเลยเข้าที่เข้าทางมากหน่อย
ไม่ได้เป็นการคบหากันแบบวาบหวาม แต่มันมีเรื่องที่ต้องพูดคุยถึงอนาคตเยอะเลย
ช่วงปีล่าสุดเป็นปีที่ทะเลาะกันน้อยมาก ถ้าเทียบกับปีก่อน ๆ
ก็คือขี้เกียจนั่นแหละ 555555 แต่จริงๆคิดว่าน่าจะปรับตัวได้มากแล้วมั้ง
ไหน ๆ วันครบรอบก็ตรงกับวันหยุด ก็เลยไปเที่ยวซักหน่อยแล้วกัน

ตอนแรกก็คิดอยู่นานนะว่าจะไปไหนดี
เพราะมีพี่เจที่เป็นออพชั่นแบบตื่นเช้าไม่ได้ ไม่ชอบกิจกรรมแอดเวนเจอร์
ก็เลยกะว่าเออ ไปบางกระเจ้าแล้วกัน ไม่ได้ไปตั้งนานมากแล้ว
ตั้งแต่ทำใหม่ดี ๆ ก็ตั้งใจว่าจะไปซักที ก็อ่ะ ไม่ต้องไปเช้ามากก็ได้
ถือเป็นตัวเลือกที่โอเค

ไม่ได้ศึกษาอะไรเกี่ยวกับที่ที่จะไปมาก เอาแบบไปงมๆเอาข้างหน้าเลยอ่ะ 5555
นัดกันตอนประมาณ 11 โมงที่บางปะแก้ว เดินทางด้วยมอเตอร์ไซค์
ใช้เวลาราว ๆ 30 นาทีก็ไปถึง
เราแวะไปที่ตลาดน้ำบางน้ำผึ้งก่อนเพื่อหาไรกินเป็นกิจจะลักษณะ
ก่อนจะไปปั่น ๆ จักรยานในวันที่อากาศร้อน ๆ แบบเน้ โอ้มายก้อด
ตลาดน้ำบางน้ำผึ้งก็น่าจะเป็นสถานที่ที่ใครก็รู้จักอยู่แล้ว คนเยอะเหมือนเดิม
มีขี่จักรยานศึกษาเส้นทางธรรมชาติอยู่เหมือนกัน
ร้านเช่าจักรยานก็มีหลายร้าน ก็จะคอยแนะนำว่า เส้นทางมีอะไรบ้าง
แล้วก็แจกแผนที่ให้ไปขี่จักรยานกันไป ส่วนเรายังไม่ เพราะตั้งใจจะไปขี่ที่สวนศรีนครเขื่อนขันธ์

มานั่งกินก๋วยเตี๋ยวกันแบบหน้าเปียก ๆ

หลังจากรับทานข้าวเที่ยงเสร็จแล้ว เราก็เดินหาอะไรทำนิดหน่อย
ไปเจอร้านให้นมปลาคราฟ นี่ก็คิดในใจเต็มที่ว่ามันคือนมจริง ๆ
พอไปเห็น โอ้โห มันคืออาหารปลาผสมน้ำใส่ขวดนม
ปลอมกว่านมซิลิโคนของพริตตี้อีกค่ะคุณ 55555555
แต่ก็ไปซื้อมา 2 ขวด แล้วก็ไปจ่อที่ปากมัน บ่อปลาจะมี 2 บ่อ
ตอนให้ก็ต้องจับขวดแน่นมาก ๆ เพราะแรงทึ้งของคุณปลาคือเยอะมากแกเอ๊ยย
แย่งกันเหมือนตอนเอาถุงยังชีพไปแจก กรรม อย่าด่านะ 555555

นมที่ว่า ขวดละ 20 ก็ทำบุญทำทานกันไปจ้าาา

จากนั้นก็ไม่มีไรมาก เราก็ชวนพี่เจเดินเข้าไปตรงบ้านเรือไทยที่เค้าชอบไปถ่ายรูปกันเยอะ ๆ
คนก็เยอะเหมือนเคย นั่งกันเต็มไปหมด เราก็เลยเดินผ่านไปถ่ายรูปนิดหน่อยแล้วกลับออกมา

เอาจริงเราว่าคนไปก็เยอะนะ แต่สถานที่แบบนี้ไม่ค่อยได้รับการบูรณะเท่าไหร่ แอบเสียดาย

ยิ้มจริงใจไปหน่อย

แย่งเด็กเล่นใส ๆ ไม่หยอดเหรียญด้วย

อย่าคาดหวังอะไรกับที่นี่มาก หมายถึงที่เราเนี่ยย 5555555

พอละ ไปบางกระเจ้าต่อ
เราขี่มอไซค์เลยตลาดน้ำขึ้นมาหน่อยก็เจอสวนศรีนครเขื่อนขันธ์
ต้องจอดมอไซค์ไว้ข้างนอก แล้วเช่าจักรยานเพื่อขี่เข้าไปข้างใน
ราคาต่อชั่วโมงก็ 20 บาท ถ้าเหมาครึ่งบ่ายได้ถึง 6 โมงเย็น ก็คันละ 50 บาท
เรา 2 คนก็ใจป้ำมาก จ่ายไปเลย 50 บาท เพราะคิดว่าน่าจะอยู่นาน
สุดท้ายอยู่แค่ชั่วโมงครึ่ง 555555555 เฟล แต่ไม่เป็นไร ถือว่าช่วยค่าบำรุงรักษาละกัน
ข้างในก็ไม่มีไรมาก เป็นทางให้ขี่จักรยาน คนเยอะหน่อยเพราะวันหยุด
อ๋อ ๆ มีทำหอดูนกใหม่ แต่น่าจะใหม่นานแล้ว เพราะไม่ได้มานานมากแล้ว

มาจ้าาาาา

โซนเพาะพันธุ์พืชอะไรซักอย่าง นี่ตั้งใจไปหน่อยได้มั้ย หื้มๆ 55555

วันนี้สภาพโดยรวมจะแฉะๆหน่อย เพราะฝนตกไว้มั้ง

คุณคาดหวังอะไรจากที่นี่คะ

อันนี้คือหอดูนกที่ว่า ทำเป็นอธิบายเรื่องนกซักหน่อย

ทำแบบนี้ไม่ดี ไม่เอา ไม่ควร โปรดกลับไปทบทวนนะยูว์

มองลงมาข้างล่างทุกคนก็จะถ่ายรูปเล่นแบบ นอนกับจักรยานบ้าง

นั่งกับจักรยานที่นอนอยู่บ้าง

อยู่นี่นะ แผนที่เหมือนใหญ่มาก แต่จริงๆก็ไม่มากเท่าไหร่

พี่เจบอกให้ทำหน้าโง่ ๆ ทำไม่ค่อยขึ้นเลยอ่ะ เพราะเป็นคนหน้าฉลาด

มีต้นขนุนลูกดกด้วย

น้องงงงมาทักทาย

เราอยู่ข้างในได้ไม่นานมาก ก็กลับออกมา แล้วก็ตกลงกันว่าจะไปที่อื่นต่อ
เลยลองเสิชดูว่าที่ไหนน่าไปบ้าง แล้วก็เจอพิพิธภัณฑ์ปลากัดไทย
มาถึงแล้ว ลักษณะเป็นแบบบ้านน่ารัก ๆ มีร้านกาแฟ แล้วก็โซนที่มีพันธุ์ปลากัดให้ดู
ทางเข้าจะมีให้ลงทะเบียนแล้วก็จ่ายค่าบำรุง เป็นกล่องวางไว้เฉย ๆ จ่ายคนละ 20 บาท

ลงทะเบียนพร้อมหยอดเงิน แล้วก็เดินเข้าไปดูปลากันเลย

น้องปลาก็จะหน้าตาประมาณนี้ เห็นแล้วนึกถึงไอโฟน 5555

พื้นที่เลี้ยงดูประมาณนี้

แล้วก็จะมีโซนโต๊ะให้นั่งดูแบบใกล้ชิด

นอกจากนั้นมันก็จะมีโซนสวนให้เดินเล่นนิดหน่อยได้
พอดูเสร็จ เดินเล่นเสร็จ เราก็ไปจากพิพิธภัณฑ์ปลากัด เพื่อมุ่งหน้าไปหาอะไรกิน

จากนั้นเราก็ไปตามหาร้านอาหาร พบรัก ณ บางน้ำผึ้ง กับ Bangkok Tree House ที่เสิชๆไว้

ก็เปิดแมพแล้วขี่มอไซค์ตามไปทางนั้น ปรากฏว่าแม่งกลับมาทางเดิมตรงตลาดน้ำ
แบบโอ๊ยเด๋อมาก 55555 แต่ทางเข้าคือต้องเลาะเข้าไปในเส้นที่มันแคบสุด
เป็นเหมือนทางเลาะไปตามป่า ทำเป็นสะพานปูนแล้วก็มีที่กั้น แคบอ่ะ น่ากลัว
แต่เหมือนแต่ก่อนเราเคยมานะ ตอนนั้นขี่จักรยานเข้าไป
พอมาถึงร้านพบรักกับ Bangkok Tree House ก็อยู่ติดกันเลย
ก็เลยไปกินข้าวที่ร้านพบรักก่อน แล้วค่อยไปกินขนมที่ Bangkok Tree House
บรรยากาศร้านก็ริมแม่น้ำเจ้าพระยา โฆษณาว่าละครเคยมาถ่าย
คือพยายามหาโลกันมาก ยอมใจ คงต้องเข้ามาทางน้ำแหละ ทางแคบ ๆ นี่ขนของไม่ได้แน่

ตรงโซนป้ายร้านเนี่ย จะมีศาลาเป็นที่นั่งแบบห้อยขาลงไปได้ด้วย แบบบรึ๋ยยยย

ประตูหน้าร้านก็จะหน้าตางี้

เมนูเล็กน้อย

อาหารที่เราสั่งมีแค่ 3 อย่าง คือเห็นรูปข้างหน้าแล้วอยากกินกุ้งแม่น้ำมาก
แต่ไม่รู้ว่าต้องสั่งว่าอะไร เลยถามพนักงานที่มารับออเดอร์
นางก็บอกเมนูมา เราก็เออลองสั่งดู พอมาถึง อ้าวเห้ย ไม่เหมือนที่คุยกันไว้นี่นา แงง
แถมยังมีมดมาในจานด้วย ลอยแอ้งอยู่ในซอสมะขาม แต่เราก็กินนะ 555555
อีก 2 อย่างคือ ปีกไก่ทอดเกลือ นี่ก็มาเยอะกว่าที่คิด กับยำวุ้นเส้นทะเลดาษดื่น

สิ่งที่ได้มาหน้าตางี้ เห็นมดที่นอนตายแอ้งอยู่มั้ย 555555 ในจานคือมี 4 ตัว นี่กินไปแล้ว 2

ยำวุ้นเส้นทะเลดาษดื่น

ปีกไก่ทอดเกลืออร่อยดี

ข้างหลังนั่นจะเป็น Bangkok Tree House ละ ร้านติดกันเลย

กินอิ่มในส่วนของของคาวก็ไปต่อของหวานที่ Bangkok Tree House
ซึ่งที่นี่เนี่ย เราได้ดูในรีวิวมาแล้ว แล้วก็อยากมาแหละ มันจะเป็นร้านอาหาร ขนม และที่พักด้วย
การตกแต่งก็สวยงาม ธรรมชาติ ร้านน่ารัก เราได้นั่งในโซนห้องแอร์ที่มันเป็นห้องกระจกยื่นออกมา ฟินอยู่
สั่งน้ำและขนมมาเหมือนไม่เคยกินข้าวมาก่อน เอ้ออ

ข้างหน้าจะมีที่จอดมอไซค์และจักรยานอยู่ ถ้าว่างก็เข้าไปจอดได้

จริงๆหน้าพบรักก็มีเวิ้งให้จอดอยู่เหมือนกัน

มีกระดูกให้ผมมั่งมั้ยฮับบ

ตรงนี้เป็นโซนหน้าห้องน้ำ เชื่อมไปยังโซนที่พัก

อันนี้จะเป็นโซนห้องพัก จริง ๆ เข้าไปไม่ได้ นี่แอบถ่ายจากการมองข้างนอกโซน

ตอนบ่ายแก่ ๆ แสงก็จะสวยละ

โต๊ะที่เราเลือกนั่ง น่ารักมาก มันจะเป็นห้องกระจกงอกออกมาจากตัวร้าน

นี่คือกำลังบอกว่า อยากกินชามะนาวที่พี่เจสั่ง มากกว่าแอปเปิ้ลเขียวโซดาของตัวเอง

บรรยากาศข้างในก็ประมาณนี้ มันก็จะมีโซนข้างนอกกับข้างบนอีก

ข้าวเหนียวมะม่วง แบบขายดีไซน์ 5555555

อันนี้ชอคโกแลตลาวา

จริง ๆ ไม่ได้จะสั่งอันนี้ แต่ว่าสิ่งที่อยากสั่ง มันหมดแล้ว เพราะคนเยอะ แงง ๆ

ตอนนี้แสงเริ่มเย็นละ เราก็เลยรีบกลับกันดีกว่า

เดี๋ยวจะมองทางไม่เห็น ตกร่อง ตกข้างทางกันไปจะแย่
แต่ตอนออกมาก็มืดอยู่ดี

อ่ะ จบละ กลับบ้าน แยกย้าย

ปีนี้ก็ครบ 4 ปีแล้ว อย่าดื้ออย่าซน อยู่ด้วยกันต่อไปอีกนานๆเลย
เราอาจจะบอกไม่ได้ว่า พรุ่งนี้มันจะเป็นยังไง พูดจาแบบคนน้ำเน่าเฉย 5555
แต่ก็อยากอยู่ด้วยไปเรื่อย ๆ นะ ไอคนกาก
อยู่กับแกสนุกมาก
รัก